Afmælisdrengur

Magni Steinn er 9ju ára í dag.

Við vorum ræst fyrir kl 7 í morgun við að afmælisbarnið kom syngjandi inn í herbergið. Svo var kúrt í svona 4 sekúndur og svo: "Hvar er gjöfin?" Það tók smá tíma að finna gjöfina en eftir það var það bara eintóm hamingja.

Það tók innan við klukkustund að raða þessu fína skipi saman.

Svo er búið að vera hellings vinna að taka við símtölum og myndsímtölum.

Og skreita köku...

Ég hafði persónulega afskaplega gaman af því að sjá frænda minn vesenast í Danmörku og kúluna hennar Valdísar. Sniðugar þessar vefmyndavélarnar. Og svo því að heyra í öllum. Alltaf er maður að græða á því að eiga þetta barn

Your Tide is Showing

Ég var að horfa á nýjasta Lipstick Jungle þáttinn áðan. NBC er svo liðlegt að hafa þættina á vefnum sínum endurgjaldslaust...

Ja, fyrir utan að maður verður að horfa á auglýsingar svona 6 sinnum...

Auglýsingarnar eru mismunandi. Einu sinni var einhvert offroad-aksturþema. Sennilega verið að auglýsa raunveruleikaþátt um torfærukeppni. Ég myndi nú segja að áhorfendur Lipstick Jungle séu nú ekki alveg markhópurinn fyrir slíkt.

Í dag voru styrktaraðilarnir Olay, sem auglýsti alveg agalega góðan andlitsfarða (7 yngingaraðferðir í einni dollu), og svo Vicks með kraftaverka kvefmeðal.

Svo voru hinar auglýsingarnar; Kreditkortauglýsing sem sagði m.a. "It's a concumer world, and It's ok". Ef maður fær sér svona kreditkort þá á maður að geta borgað alla hlutina sem manni langar í. Virkar líklega fínt á Kanana en sem úthrópaður Íslenskur eyðsluseggur á batavegi, fæ ég bara hroll.

Seinasta auglýsingin var fyrir "Tide" þvottaefni (sem er víst það heitasta í týskuheiminum í dag, ef maður trúir auglýsingunni). Slagorðið fyrir þvottaefnið er: "Your Tide is Showing".

Hmm...

Ég ætla sko ekki að versla þvottefni sem sýnir "flóðið" mitt. Þess vegna notar maður nú þvottaefni. Svo að flóðið sjáist EKKI ef slys ske.

Ég er bara svo skrítin...

Oh, við erum svo náttúruleg núna...

Við fórum í búðarferð á laugadaginn. Að þessu sinni var það ekki Wal-Mart sem varð fyrir valinu heldur kringla sem heitir Sawgrass Mills Mall og svo prófuðum við Whole Foods Market.

Sawgrass Mills Mall er þvílíkt bákn. Greinilega sérhönnuð fyrir túrhesta, sérstaklega evrópska. Þar var td söluvagn sem hét "Taste of Europe" og þar var hægt að fá Kinderegg, og Rittersport súkkulaði, og Malterses. Oh hvað það var erfitt að ganga þar framhjá. En það var samt enginn lakkrís þarna eða sterkir molar, hrf.

Svo fórum við og gerðum vikuinnkaupin í Whole Foods sem ku vera nr 1 í lífrænt ræktuðum vörum hér á landi.  Eiginlega er búðin andhverfa Wal-Mart (fyrir utan að vera keðjuverslun, auðvitað). Þar má fá furðuvörur eins og vanillustangir, rúgmjöl og múslí. En hins vegar fundum við ekki frosna hamborgara eða hamborgarabrauð. En það var hægt að fá ýmiskonar "meat patties" í kjötborðinu. Hver della (pattie) var örugglega 500 gr.

Magni vildi nú ekki viðurkenna eftir á að hann hafi haft gaman af ferðinni í WF en á meðan við vorum þar leið mér smá eins og ég væri með mun yngri Magna Stein með í för. Það var nefnilega nánast ómögulegt fyrir hann að láta vörurnar í friði. Þurfti að snerta á öllu sem fyrir varð. Skoða og spá. Ég ljái honum það varla, vörurnar voru mun girnilegri en í W-M. En reikningurinn fyrir þær var líka eftir því.

Við Jorrit vorum sammála um að næst verði farið í þessa búð fyrir jólin.

Núna eigum við sem sagt lífrænt hveit, lífrænan púðursykur, lífræna mjólk og þannig fram eftir götunum. Það verðu nú að viðurkennast að hingað til hafa þessar vörur reynst agalega góðar.

Og svo er þetta allt merkt Fair Trade, sem lætur manni líða svo vel á innan. Ef ég væri rík myndi ég versla alltaf þarna. Eða amk ekki svona blönk.

Í dag og gær hreinsaði Jorrit upp úr Froskabúrinu og endurinnréttaði, froskunum til lítillar ánægju. Nú er komið þykkara undirlag fyrir plönturnar og mosi í staðinn fyrir kurlið sem var. Það á að vera hollara fyrir froska sem kunna ekki sitt magamál og eiga það til að gleypa pöddurnar sem og annað í kringum þær. Korkurinn og fossinn var tekið niður. Helmingurinn af korkinum var komið fyrir á einni skammhlið búrsins. Vatnsdælan sem var fyrir fossinn áður er núna stungið upp í hálfa kókushnetuskel og dælir vatni upp úr henni.

Okkur finnst þetta allt voða sætt en mér sýnist að froskarnir séu ekki á sama máli. Þeir vilja held ég fá fleiri felustaði upp undir rjáfri fyrir fegurðarblundinn sinn. Það er verið að vinna í þeim málum. Svo gæti verið að froskar lifi mun flóknara vitsmunalífi en virðist vera í fyrstu. Kannski eru þeir bara agalega vanafastir og þola ekki svona vesen. Þeir tróðu sér alla vega hið snarasta upp í horn og bak við korkinn. Núna er búið að smala þeim sem fóru bak við korkinn fram og laga svo þeir komast ekki til baka. Þá er bara hangið í einum hnapp upp í horni. Ég vona að þeir jafni sig. Ég tók nokkrar myndir af lystaverkinu en á eftir að hlaða þeim inn. Kannski geri ég það á morgun.

Tannlæknir og útbrot

Ég fór til rótartannlæknisins í morgun. Það þurfti krafta bæði mín og Jorrit að fylla út öll eyðublöðin á réttum tíma fyrir heimsóknina. Bandaríkjamenn á Íslandi og í Evrópu hlýtur að líða illa þegar þeir fara til lækna. Bara farið inn á stofuna og stokkið út í óvissuna! Læknirinn gæti bara gert hvað sem er!

En ég verð að segja að það er til fyrirmyndar að tannlæknirinn lætur mann vita hvað hlutirnir kosta áður en eitthvað er gert. Ekki að maður fái svona óvæntan "glaðning" í hvert skipti sem maður stígur upp úr tannlæknastólnum.

Hins vegar var ekki gaman að reiða fram 450 dollara í morgun og eiga annað eins eftir.

Annars ákváðu froskarnir að, fyrst þeir fengu ekki krybbur heimsendar, að senda einn út af örkinni til að útvega mat. Allavega leit það þannig út þegar ég kom fram í morgun. Þá horfðist ég í augu við einn snjóhvítan svarteygan frosk við hliðina á krybbubúrinu. Hann var örugglega að spá í hvernig hann kæmist inn.

Flóttafroskurinn var handsamaður snarlega og settur á sinn stað. Svo var honum og co boðið upp á vítamín-dustaðar krybbur sem runnu ljúflega niður. Ég vona að þetta dugi til að slá á frelsisþránna.

Á meðan barnið lærir

Ég er mun betri í tönninni og á tíma hjá djúpkafaratannlækni á morgun. Guði sé lof fyrir fúkkalyf. Svo er bara að sannfæra tannsa að ég muni borga honum fyrir greiðann, þrátt fyrir þjóðernið. Hann geti svo skroppið til Íslands næsta sumar fyrir aurana.

 Magni er að læra heima. Valstafsetningaverkefni. Þar fær hann að velja um 9 mismunandi verkefni til að gera 1 hvern dag. Þau ganga út á að hann hefur lista af orðum (svona 15 stk) og á að vinna með þau. Verst að flest verkefnanna eru alltof erfið fyrir hann. Hann er td ekki alveg tilbúinn í að semja súpersetningu (10 orð eða meiri) um hvert orð. Eða sögu sem notar öll orðin. Svo hann er aðallega í því að raða orðunum í stafsetningaröð eða skrifar hvert þeirra þrisvar.

Núna er það stafsetningaröð. Og öll orðin byrja annað hvort á t eða s! Svo er stafur 2 í s-orðunum næstum bara c. Og þriðji stafur í ÖLLUM orðunum er r. Barnið er byrjað að átta sig á að það var kannski auðveldara að skrifa stutta setningu um hvert orð. Pínu pirraður þangað til að hann fattaði að klippa orðin út. 

Nóvembermánuður er víst mánuður afskipta foreldra af menntun barna sinna (Parental Involement in Education). Við fengum alveg almanak fyrir mánuðinn hvað væri sniðugt að gera hvern dag. Í dag átti að tala um uppáhalds fag barnsins í skólanum. Við ræddum um Egypta og sólkerfið því það finnst Magna skemmtilegast. Ekki út af því að það sé endilega fræðandi og þannig, heldur af því að hann þarf oftast ekki að skrifa neitt! Alltaf duglegur, Magni.

Við höfum verið að horfa á líf með kalt blóð, fundum það á veraldarvefnum, og fræðst mikið. Eitt af því sem ég tók eftir var hvað allir trjáfroskarnir voru spengilegri en gráyrjunnar þrjár okkar. Kannski hafa þeir það aðeins of náðugt. 3 krybbur á dag er kannski full veglegt fæði. Allavega hafa þeir ekki fengið neitt að narta í dag og virðast ekkert kippa sér upp við það. Liggja bara á greininni sinni í sólbaði. En þeir fá nú örugglega eitthvað gott á morgun.

Vinaleiðin virkar

Ég er með almennilega fullorðins tannpínu!

Þetta reddast aðferðin hefur steytt á skeri hjá fleirum en bankamönnum. Bráðabirgða/ekki alveg bráðabirgða fyllingin sem ég fékk á jaxl í sumar hefur gefið sig. Afleiðingin er þessi fína rótarbólga.

Við ákváðum á fimmtudaginn að finna bara tannlækni í nágrenninu og fá hann til að redda málum fram að næstu heimferð (hvort sem það yrði Ísland eða Holland). Sá sem varð fyrir valinu hafði auglýst fyrir nokkrum dögum allskonar fínt. Það var ekkert mál að fá tíma seinna um daginn og ég mætti vongóð.

Forstofan á tannlæknastofunni var voða fín og ritarinn vingjarnleg svört kona með langar fléttur. Það voru teknar upplýsingar um mig og svo þurti ég að bíða helling. Loksins var mér vísað inn í stól.

Stóllinn var nú frekar vel notaður. Ég sem er vön þvílíkum flottheitum heima fannst mér ég komin aftur til 1980. Það eina sem var svolítið fínt var rönkentækið sem var tölvutengt. Þegar búið var að taka rönkenmyndina beið ég aðeins meira. Hlustaði á þegar klíníkdaman í næsta herbergi lét sjúklinginn þar horfa á kynningarmyndband um tannstein og hvernig eigi að fjarlægja hann. Svo las ég auglýsingarnar sem voru út um allt þarna, m.a. í loftinu.

Svo kom tannlæknirinn, kíkti á rönkenmyndirnar og svo rétt upp í mig. Hann sagði eitthvað um hita og kuldaleiðandi rótarfyllingar og krónur. Ég varð nú að leggja orð í belg út af rótarfyllingunum. Ég er nú með eina og tönnin með hana er, eðlilega, alveg dauð fyrir hitabreytingum. Hann heillaðist held ég ekki af visku minni og fór fljótlega.

Aftur beið ég. Svo kom ritarinn með blað. Þar var útprentuð viðgerðaráætlun. Upp á tæpa 5 þúsund dollara!

Þar var innifalin komugjald á 100 dollara, rönken á 35 dollara og jú, rótarfylling upp á 1000 dollara. En svo voru liðirnir fyrir krónuísetningu, nokkrir upp á þúsund dollara.

Ég sagði við ritarann að það væri ekki inn í myndinni að setja krónu á þessa tönn. Að ef til þess kæmi yrði það gert heima í samráði við tannlækninn minn. Hún fer með þetta í tannlækninn og kemur svo til baka með það að hann telji að það verði að setja krónu og það sem meira er að ég þurfi amk 2 krónur!

Hmm...

Maðurinn skoðaði 2 tennur í rönken og svo varla upp í mig...

Það var greinilegt að ég fengi ekki bót meina minna þarna svo ég fór út frekar foj og heim.

Nú voru góð ráð dýr og vond greinilega dýrari svo Jorrit fór í flugskólann í gær með verkefnið að finna tannlækni hjá starfsfólkinu.

Það tókst.

Karla, sem sér um viðhaldskrárnar, benti okkur á tannlæknirinn sinn sem er með stofu upp í Silverlakes. Það er hverfi heldur nær Neverglades en okkar.

Ég hringdi pronto og fékk tíma kl 9 í morgun.

Eftir ömurlega nótt og allnokkrar parkódín (sem Jorrit á síðan í fyrra) fórum við til nýja tannlæknisins. Þokkalega stressuð yfir að vesenið síðan á fimmtudaginn myndi endurtaka sig.

En guði sé lof! Þessi tannlæknir virtist vera í allt öðrum bransa en hinn. Græjurnar sem ég sá voru kannski ekki alveg geggjaðislega fínar eins og heima en hins vegar passaði biðstofan við það sem tók við fyrir innan. Þessi tannlæknir talaði við mig. Hann virtist hafa einhvern áhuga að lækna sýkinguna og létta sársaukan en ekki bara að létta veskið mitt.

Því miður gat hann ekki gert rótarfyllingu en þurfti að senda mig til einhvers öðruvísi tannlæknis en hann gat skrifað upp á fúkkalyf og últrasterkar verkjatöflur sem ég tók fegins hendi.

Svo þurftum við að punga út 50 dölum sem var eitthvað annað en 135 dalirnir sem ég borgaði fyrir ekki neitt um daginn.

Svo núna er ég á verkjalyfjum og fúkkalyfjum og á leiðinni í ameríska rótrarfyllingu eftir helgina.

Hver er fyrsta regla ljósmyndarans?

Ég var á labbinu áðan, á leið til að finna tannlækni þar sem hinn stóri jaxlinn í neðri kjálka virðist vera að gefa sig. Agalega sniðugt svona langt frá Kristjáni og Villa tannlæknum en hvað um það.

Ég var búin að sjá þennan fína skutulsfugl (hvað sem þeir heita nú), hegra og var að virða fyrir mér tvo Flórídanska blue jay fugla (hvað sem þeir heita nú á Ísl), hugsandi "oh afhverju er ég ekki með myndavélina?" þegar ég heyrði skrjáfur úr laufblaðahrúgu rétt hjá mér. Og viti menn! Haldið þið að það hafi ekki verið þessi hlussu iguana-eðla í hrúgunni. Alveg djúp græn, næstum sægræn! Svona 50-60 cm stór!

Fjandans!

Ég reif upp símann en það er ekkert súmm á honum og ég stór efast að það hafi tekist að ná mynd.

En alla vega: Þá á ég pantaðan tíma klukkan 20 mín yfir 3. Úff hvað ég tími þessu ekki en...

Langþráður draumur

Það var gaman að fara að sofa í gærkvöldi.

Jorrit var að vinna til 11 þannig að það var enginn að trufla mig við að fylgjast með forsetakostningum á RUV, með öðrum verkum.

Ja, nema RUV því að dagskrárvefurinn datt út kl 10, sennilega af æsingi. Þá var allt óráðið en greinilegt í hvað stefndi. Flórída auðvitað ekki búin að ákveða sig og allt það.

Þegar ég var rétt skriðin upp í rúm varð allt vitlaust úti. Hróp og köll og blístur glumdu við. Obama, Obama, Obama heyrðist kyrjað. Og svo efndi einhver til heljarinnar flugeldasýningar í nágrenninu.

Fólk var ennþá að missa sig aðeins þegar Jorrit kom heim klukkan hálftólf.

Og svo liðum við inn í draumalandið undir ræðu Obama, í boði einhvers nágrannans.

Gleðin er ennþá í loftinu. Ég vona bara að hann standi undir þessu maðurinn.

Bumbult í heilanum

Þetta hefst upp úr því að horfa á viðtal við Ólaf Stefánsson (forvitni út af Spaugstofunni) og Zeitgeist: Addendum á sama deginum.

Mér líður pínu eins og þegar ég fór að sofa á föstudaginn en þá var það ofneysla á snakki og nammi.

Úff

Vetrartími

Oh, það var svo notalegt að sofa lengur í morgun.

Í dag breyta Bandaríkjamenn klukkunni yfir í vetrartíma. Þannig græðum við 1 klst í svefn.

Þetta er kallað "daylight saving" en hefur álíka mikla merkingu hérna og slíkt myndi hafa heima. Hérna er myrkur í 12 tíma og bjart í 12 tíma svo að maður finnur afskaplega lítinn mun. En ég á eftir að meta áhrifin almennilega á morgun. Það hefur nefnilega verið ágætt að vakna í birtingu.

Heima hefur svona tímaflakk heldur litla merkingu því að það er alltaf dimmt á veturnar. Það er alveg komið jafnmikið myrkur þegar maður er á leiðinn heim klukkutíma fyrr en seinna. 

Nú er bara verkefni dagsins að stilla allar klukkur rétt!

Halloween var róleg hjá okkur. Jorrit þurfti að vinna til kl 11 svo að við Magni vorum heima, horfðum á mynd, borðuðum snakk og nammi og gáfum krökkum Halloween piparkökur. Þau voru nú ekki mörg svo núna neyðumst við til að klára piparkökurnar alveg sjálf.