Seinast komust fleiri að en vildu...

?

Þetta sagði hann Matti í Popplandi rétt áðan. Hann var að fjalla um tónleika hjá Hvanndalsbræðrum. Gullkorn, gullkorn sem léttir manni sannarlega lífið þegar lesið er í gegnum fjármálafréttir heima og hér.

Þær fregnir eru sko allt annað en fyndnar! Peningarnir mínir eru að engu orðnir frekar en annara sem eru erlendis á íslenskum sjóðum. Bankinn minn aftur orðinn ríkiseign.

Ég vona að Jorrit nái þessu fj***** prófi svo hann geti farið að þéna pening (fínt væri er hann fengi útborgað í evrum, miðað við ástandið hér). Ótrúlega ófeminíst eitthvað en hvað um það.

Svo er allt að fara á hliðina hér líka. Fína reddingin hans Bush gekk víst eitthvað þversum ofan í þingheim. Hugsanlega skiljanlegt þegar annar flokkurinn stendur fyrir minnkuð ríkisafskipti (svona í teóríunni, praxis er erfiðara: allir þessir vinir þið vitið) og hinn er á móti því að styðja aðeins við fyrirtæki og eignamenn (ég hef meiri samúð með málstað þeirra, verandi öfgavinstrisinni vegna skandinavísks uppeldis. Þess vegna man ég ekki eins vel eftir göllunum en þeir eru örugglega til staðar). Og kostningar rétt handan við hornið.

Heimsendakenndar yfirlýsingar skella á augunum á mér.  Gjaldþrot og gengislækkanir. Það vantar bara flóð (það hefur reyndar ringt svolítið mikið hér seinustu daga. Ég held að það sé samt bara eðlilegt) eldgos og stríð. En við höfum þó hana Palin sem ku trúa á seinustu daga. Hún gæti reddað þessu fyrir okkur ef þegnar þessa lands láta glepjast á kjördag.

Andkapítalískar hugsanir bærast innra með mér. Svona fer þegar peningarnir fá að vinna óáreittir. Pappír hefur seint verið talinn gáfaður eða vitur en það sem stendur á honum hefur fengið fólk til að gera bæði góða og slæma hluti. Áprentanir á peningaseðlum eiga það til að draga það versta fram í sumum.

Ég vona bara að Hvanndalsbræður séu ekki að ræna fólki til að neyða það á tónleika hjá sér. Enda væri það þvílíka leiðinlega fólkið sem myndi ekki vilja á tónleika hjá þeim.

I'm Too Sexy

Dagurinn í dag hefur verið frekar rólegur. Lagaði til í kössunum smá og tók til flest það sem verður að fylgja okkur vestur um höf.

Rjúpukarrinn sem hefur yfirráð í garðinum flaug niður á pallinn í hádeginu, bara svona til að vísitera held ég. Hann lenti náttúrulega með myndalegu ropi. Þegar hann hélt áfram tónleikunum fór ég að athuga málið.  Hann hafði lent rétt við hliðina á gashitaranum. Gashitarinn er með fallega gljáandi stálfæti sem virkar eins og fínasti spegill fyrir einhvern sem er bara 30 cm hár. Svo karrinn gekk hring eftir hring í kringum gashitarann og ropaði að þessum frekjudalli sem hann sá fyrir framann sig. Alveg óþolandi!

Hann hélt áfram að ropa í nokkrar mínútur en eftir það rúntaði hann í þögn í töluverðan tíma áður en hann gafst upp. Ég náði mynd af sýningunni.