Nýársfærsla

Þar sem ég var ekki nægilega framtaksöm í gær til að pikka gamlársfærslu, verður nýársfærsla að duga.

Það skeði ýmislegt á seinasta ári eins og ég spáði reyndar sjálf fyrir.

Ég kláraði Meistaraverkið í janúar og hef þar af leiðandi getað kallað mig mannfræðing síðan í febrúar.

Það gekk nú upp og ofan að sannfæra atvinnurekendur þessa lands um ágæti þess að ráða mig í vinnu. Eftir á að hyggja er ég bara alveg ferlega ánægð að ég gat ekki prangað sjálfri mér inn á eitthvað almannatengsla fyrirtækið eða hvað annað sem stóð til boða. Þá hefði ég ekki fengið símtal ársins, klukkan rúmlega fjögur, föstudaginn fyrir Pálmasunnudag.

Í kjölfar þessa símtals tók ég upp allt mitt hafurtask og kvaddi Dalabúð, íbúð 254, Hjónagörðum, sem hafði verið vetrarheimili okkar Magna í 6 ár. Það tók okkur reyndar eina 4 mánuði að finna okkur annað heimili en það er önnur saga.

Magna fannst þessi flutningahugmynd frekar ómöguleg þangað til að hann uppgötvaði með haustinu að mývetnskir strákar eru bara ágætis leikfélagar*, þó hann hafi ekki skipst á snuddum við þá í leikskóla eins og gömlu leikfélagana.

Ég held að ég hafi aldrei náð að læra eins mörg örnefni á einu ári eins og á árinu 2006. Enda eru örnefni ekkert til að spauga með við Mývatn. Ég hef líka sjaldan hitt eins margt áhugavert fólk eins og á liðnu ári. Og ég get núna lagt trégöngubraut blindandi (eða amk sagt til um hvernig eigi að bera sig að).

Sumarið helltist yfir með mikilli vinnu og endalausum gönguferðum sem urðu til þess að Elva rýrnaði um rúm 10% á nokkrum mánuðum. Sem var bara gott, það sem eftir var var almennilega stuffið. Enda hef ég sjaldan verið kátari með sjálfan mig en í enda sumars.

Mér finnst alveg synd og skömm að ég hafi ekki uppgötvað þetta landvarða-jobb fyrr. En þá hefði ég líklega ekki haft tækifæri til þess að hvalasafnast eins mikið.

Talandi um Hvalasafnið þá gerðist sá fáheyrði atburður að ég og Elke vinkona lögðum land undir dekk og brunuðum niður til Skaftafells í endaðan september. Það löbbuðum við helling og keyrðum enn meira. Þar drakk ég latte ársins og sá alveg ótrúlega náttúrufegurð. Þetta ferðalag var afskaplega tímabært og vonandi getum við haldið áfram að ferðast hingað og þangað saman.

Seinasti partur ársins hefur heldur einkennst af naflapælingum og rólegheitum. Þarf greinilega að vera duglegri í gönguferðunum því þá hef ég ekki tíma hvorki í naflapælingar né rólegheit.

Þegar allt er lagt saman þá finnst mér að seinast ár hafi verið gott. Þá er bara að stefna að öðru ekki síðra árið 2007!

 

*Mér finnst Mývetnskir strákar (ekki þeir sömu) líka ágætir, en hef ekki gert það upp við mig ennþá hvort ég nenni að leika mikið við þá. Né nokkra aðra stráka sem ég hitti seinasta sumar, innlenda eða erlenda.